Ne Türklüğümüzü yaşattılar bize dolu dolu, ne inancımızı...
Anlayamadık. Allah’ı bırakıp, paraya tapar olduk; kısmen bozulduk...
Sonra Allah din kitap diye diye olandan da soğuttu dinsizler imansızlar!
İçimizdeki maskeliler, ermeniler, solomonlar, yunanlar!
Salya sümük ağlamışlardı. Yufka yürekliydik, aldandık.
Ordumuzu dağıttılar, babalar gibi sattılar vatanı arsızlar, hayasızlar!
Herşeyimizi aldılar. Ne İstanbul kaldı, ne Vatan..,
Ne de devlet kasasında para...
Şimdi gözlerimiz bir Fatih arıyor, bir Atatürk; karanlık ufuklarda...
Yeniden fetih; pırıl pırıl tertemiz bir İstanbul hayalimizde,
Ve ayağa kalkmış bir Vatan!..